فواید کوهنوردی چیست؟
کوهنوردی یکی از فعالیت‌هایی است که از دیرباز توجه زیادی از سوی علاقه‌مندان به طبیعت و ورزشکاران را به خود جلب کرده است. این فعالیت، به عنوان یک ترکیب منحصر به فرد از تفریح و ورزش، می‌تواند تأثیرات بسیاری بر سلامت انسان داشته باشد. از این رو، بررسی علمی و دقیق فواید کوهنوردی برای سلامتی هر یک از ما اهمیت بسیاری دارد.
از آنجا که شاید اطلاعات خوبی درباره “فواید کوهنوردی” داشته باشید، اما ممکن است به مطلب جامع و کاملی که از تمام زوایا به این موضوع پرداخته باشد، برخورد نکرده باشید. در این مطلب، به اکثر سوال‌ها پیرامون موضوع “فواید کوهنوردی” پاسخی جامع و روشن خواهیم داد.
هدف اصلی ما از این مطلب، بررسی جامع و کامل فواید کوهنوردی است تا به شما امکان بدهیم تصمیم‌گیری مناسب درباره این فعالیت ورزشی مفرح داشته باشید. پس با ما همراه باشید:
فهرست مطالب
کوهنوردی چیست؟
کوهنوردی کردن به انگلیسی mountain climbing به عنوان یکی از ورزش‌های کوهستانی، بخشی از گروه گسترده‌ای از فعالیت‌های ورزشی است که در محیط باز و در فضای طبیعت انجام می‌شود. این فعالیت، شامل فعالیت‌های مختلفی است، از جمله کوهنوردی سنتی در فضای باز، اسکی و بولدرینگ.
برخلاف بسیاری از ورزش‌ها، کوهنوردی فاقد قوانین رسمی و مقررات است، اما اصولی‌ترین پاسخی که می‌توان به پرسش “کوهنوردی چیست” داد، این است که هدف آن رسیدن به قله‌ی کوه است و در طی این مسیر چالش‌های مختلفی را رقم می‌زند که تنها با استفاده از تکنیک‌ها و ابزارهای خاص خودش مرتفع خواهد شد.
هزاران کوه در سراسر دنیا وجود دارد که هر کدام در نوع خود بسیار زیبا و هیجان‌انگیز و حتی بعضاً بسیار چالش برانگیز به نظر می‌رسند و کوهنوردان هم عاشق مواجه شدن با این چالش‌ها هستند.
این فعالیت، مانند بسیاری از ورزش‌های دیگر، بدون قوانین رسمی و مقررات است و کوهنوردان هنگام انجام آن از تکنیک‌ها و فلسفه‌های مختلفی استفاده می‌کنند. همچنین، در بسیاری از مناطق، باشگاه‌های محلی و فدراسیون‌های آلپاین فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی برای حمایت از کوهنوردان ارائه می‌دهند.
علاوه بر این، کوهنوردی در جوامع و در سطوح مختلفی از جمله اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به تغییراتی در جهان بینی و فرهنگ‌ها شود.
تاریخچه کوهنوردی
انسان‌ها از دوران ماقبل تاریخ در کوه‌ها حضور داشته‌اند. بقایای (اوتسی مرد یخی) که در هزاره چهارم قبل از میلاد در یخچالی در کوه‌های آلپ پیدا شد، نشان از وجود فعالیت‌های کوهنوردی در زمان‌های باستانی دارد.
در طول تاریخ، کوهنوردی به عنوان یک فعالیت عملی یا نمادین برای اهداف اقتصادی، سیاسی یا مذهبی انجام می‌شد. اما در اوایل قرن نوزدهم، به عنوان یک ورزش رسمی و جذاب شناخته شد و به یک فعالیت تفریحی و ماجراجویانه تبدیل شد.
در طول تاریخ، انجام صعودهای بلند توسط انسان‌ها مورد توجه قرار گرفته است. برای مثال، در سال 1336 میلادی، شاعر معروف پترارک صعود خود از کوه ونتو را توصیف کرد که این صعود به عنوان یکی از اولین نمونه‌های کوهنوردی ثبت شده در تاریخ محسوب می‌شود.
در سال 1757 دانشمند سوئیسی به نام هوراس-بنیکت دو سوسور، اولین بار از چندین تلاش ناموفق خود در مونت بلان نوشته که این صعود به عنوان یکی از نخستین نمونه‌های صعودهای کوهستانی ثبت شده است.
در سال 1854 کوهنورد انگلیسی سر آلفرد ویلز از کوه وترهورن صعود کرد و با این فعالیت، کوهنوردی را در بریتانیا معرفی کرد. این اتفاق به عنوان شروع عصر طلایی کوهنوردی شناخته می‌شود.
در قرن نوزدهم، کوهنوردی به سمت کوه‌های فراتر از آلپ گسترش یافت. کتاب “نروژ، زمین بازی شمالی” نوشته ویلیام سیسیل سلینگزبی، کوهنورد بریتانیایی، محبوبیت کوهنوردی در نروژ را افزایش داد. نروژ با کوه‌هایی همچون جوتونهایمن، جایگاه مهمی در تاریخ کوهنوردی دارد.
و در اواخر قرن بیستم، کوهنوردان بریتانیایی و آمریکایی به مناطق مختلفی از جهان سفر کرده و صعودهای موفقی را انجام دادند. از جمله این صعودها می‌توان به صعود به کوه‌های نانگاپاربات و کلیمانجارو اشاره کرد.
آخرین مرز کوهنوردی، هیمالیا بود. کوهنوردان بریتانیایی و آمریکایی به هیمالیا سفر کردند و به قله‌هایی همچون K2 و اورست صعود کردند. این صعودها نشان دهنده پیشرفت‌های بزرگ در زمینه کوهنوردی بودند و بازتاب بسیاری در جهان کوهنوردی داشتند.
تکنیک‌ها و زمین‌های کوهنوردی
کوهنوردی یک فعالیت چندگانه و پیچیده است که بسته به شرایط زمینی، فصل، و مسیر مورد نظر، تکنیک‌های مختلفی را می‌طلبد. کوهنوردان باید از آمادگی جسمانی و مهارت‌های لازم برخوردار باشند و از تجهیزات و اطلاعات کافی برای انجام فعالیت خود استفاده کنند. به طور کلی 2 سبک صعود در کوهنوردی وجود دارد:
آلپاین
این سبک، به کوهنوردی سبک‌بار هم معروف است. کوهنورد در این نوع از کوهنوردی کاملاً به خود متکی و همچنین از لحاظ بدنی “کاملاً آماده” است و تمام وسایل و لوازم شخصی و غذا و چادر و … را با خودش حمل می‌کند. در واقع به این علت عبارت “سبک‌بار” به این روش اطلاق می‌شود که زمان صعود، کوتاه است و نیازی به حمل بارهای سنگین‌تر نیست. کوهنورد در این روش سعی می‌کند در بهینه‌ترین حالت ممکن به قله‌ی مورد نظر صعود کند.
اکسپدیشن
در این سبک، کوهنوردان بارهای سنگین‌تری را با خود حمل می‌کنند. این سبک که به کوهنوردی محاصره‌ای هم معروف است، نیازمند همراهی تعداد بیشتری از کوهنوردان است. کوهنوردان در این روش، بسیار آهسته‌تر از سبک قبلی حرکت می‌کنند. حمل بارهای سنگین در این سبک کوهنوردی ضروری است؛ چرا که زمان بیشتری صرف صعود به قله می‌شود و صعود به قله‌ی این کوه‌ها هفته‌ها و شاید حتی ماه‌ها زمان ببرد
هایکینگ
در کوهنوردی، وقتی از اصطلاح “پیاده‌روی” یا “هایکینگ” استفاده می‌شود، به زمین‌هایی اشاره داریم که نیازی به تجهیزات فنی خاص ندارند. کوهنوردان ممکن است در مسافت‌های طولانی به سمت کمپ‌های اصلی حرکت کنند یا مسیرهای مختلف را دنبال کنند. برای انجام پیاده‌روی، آمادگی جسمانی، آشنایی با محیط‌های طبیعی و داشتن تجهیزات اساسی امر ضروری است.
صخره نوردی
صخره نوردی شامل مهارت‌های فنی نظیر استفاده از لنگرها برای بالا رفتن ایمن از صخره‌ها است. کوهنوردان ممکن است برای رسیدن به قله از صعودهای صخره‌ای استفاده کنند که برای هر زمینی، تکنیک‌های خاصی مورد نیاز است.
برف و یخ
در شرایط برف فشرده، کوهنوردان می‌توانند با پای پیاده حرکت کنند، اما اغلب از کرامپون برای جلوگیری از لغزش استفاده می‌کنند. برای شیب‌های شدید‌تر و یخ، تکنیک‌های پیشرفته‌تری نظیر یخ‌نوردی یا کوهنوردی ترکیبی مورد نیاز است.
روش صحیح کوهنوردی
کوهنوردی یک فعالیت فیزیکی طبیعی و ماجراجویانه است که نیازمند توانایی‌ها و مهارت‌های مختلفی است. برای بهره‌مندی از فواید کوهنوردی بهتر است روش صحیح کوهنوردی را رعایت کرد.
- آماده‌سازی: قبل از هر چیز، اطمینان حاصل کنید که برای کوهنوردی آماده‌اید. این شامل تجهیزات لازم، آموزش‌های اولیه، و توانایی‌های فیزیکی مورد نیاز می‌شود.
- بررسی شرایط آب و هوا: پیش از شروع مسیر، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید. اگر شرایط بد آب و هوا یا خطراتی وجود دارد، بهتر است کوهنوردی را به تعویق بیندازید یا برنامه‌ریزی خود را تغییر دهید.
- استفاده از تجهیزات مناسب: از تجهیزات و لباس‌های مناسب برای کوهنوردی استفاده کنید، از جمله کفش‌های کوهنوردی، لباس‌های گرم و مناسب، کلاه، دستکش، و مهارت‌های استفاده از تجهیزات مانند طناب و کرامپون.
- ایمنی: همیشه ایمنی خود و دیگران را در نظر داشته باشید. از تکنیک‌های ایمنی مانند استفاده از طناب، کسب آموزش‌های اولیه، و ارزیابی مداوم خطرات استفاده کنید.
- برنامه‌ریزی مسیر: قبل از شروع، مسیر را به دقت بررسی کنید و برنامه‌ریزی کنید. اطمینان حاصل کنید که دارای اطلاعات کافی از مسیر، موانع ممکن، و محل‌های اضطراری هستید.
- توجه به فیزیولوژی بدن: برای بهره‌مندی از فواید کوهنوردی بهتر است در حین کوهنوردی، توجه کافی به نیازهای بدنی خود داشته باشید، از جمله آب، غذا، و استراحت مناسب.
- احترام به محیط زیست: محیط زیست کوهستانی یک محیط حساس است، بنابراین از رها کردن زباله و هرگونه فعالیتی که ممکن است به محیط زیست آسیب برساند، پرهیز کنید.
- شناخت مهارت‌های اولیه: داشتن دانش و مهارت‌های اولیه مانند ناوبری، استفاده از تجهیزات، و رفع مشکلات ایمنی ضروری است.
با رعایت این موارد و رعایت ایمنی و احتیاط، می‌توانید از فواید کوهنوردی لذت ببرید و از زیبایی‌های طبیعت در مسیر خود بهره‌مند شوید.
تأثیر کوهنوردی بر بدن
فواید کوهنوردی و اثرات متعدد آن بر بدن شامل این موارد است:
- افزایش قدرت قلب و عروق: فعالیت مداوم کوهنوردی باعث افزایش قدرت قلب و عروق می‌شود. صعود و نزول در ترکیب با افزایش ارتفاع، فشار خون را افزایش می‌دهد که می‌تواند به تقویت سیستم قلبی-عروقی کمک کند.
- بهبود قدرت عضلاتی: کوهنوردی به عنوان یک فعالیت ورزشی مقاومتی باعث تقویت عضلات اصلی بدن می‌شود، از جمله عضلات پشتی، ران، پشت بازوها و شکم.
- افزایش استقامت: صعود و نزول در کوه‌ها نیازمند استقامت بالا و تحمل فیزیکی است که با تمرینات مداوم کوهنوردی بهبود می‌یابد.
- افزایش انعطاف‌پذیری: حرکات متنوعی که در کوهنوردی انجام می‌شود، باعث افزایش انعطاف‌پذیری عضلات و مفاصل می‌شود.
- کاهش وزن: کوهنوردی به عنوان یک فعالیت ورزشی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. انجام فعالیت‌های متنوع در محیط کوهستانی با هزینه‌ی انرژی بالا، منجر به سوزاندن کالری‌های بیشتر و کاهش وزن می‌شود.
- بهبود تعادل و هماهنگی: کوهنوردی نیازمند تعادل و هماهنگی بین بدن و ذهن است، بنابراین انجام آن می‌تواند به بهبود تعادل و هماهنگی کمک کند.
- کاهش استرس و افزایش روحیه: تماس با طبیعت و محیط‌های آرامش بخش کوهستانی، بهبود روحیه و کاهش استرس را در افراد ایجاد می‌کند.
کوهنوردی به طور کلی یک فعالیت بسیار جذاب و مفید برای بهبود سلامتی فیزیکی و روحی است.
فواید کوهنوردی برای کبد
فواید کوهنوردی به عنوان یک فعالیت ورزشی منظم در بهبود سلامت کبد ثابت شده است. این فعالیت باعث تقویت سیستم ایمنی، کاهش چربی‌های نامناسب، بهبود عملکرد متابولیک، کاهش استرس اکسیداتیو، و بهبود تنظیم قند خون می‌شود. این اثرات می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های کبدی مرتبط با اضافه وزن و دیابت کمک کرده و به حفظ سلامت کبد کمک نمایند.
فواید کوهنوردی برای لاغری
فواید کوهنوردی برای لاغری بر کسی پوشیده نیست. این فعالیت با افزایش فعالیت بدنی و سوزاندن کالری‌های بیشتر، می‌تواند به کاهش وزن و سایز بدن کمک کند. صعود و نزول در کوه‌ها نیاز به استفاده از انرژی زیادی دارد که به سوزاندن چربی‌ها کمک می‌کند. همچنین، کوهنوردی به عنوان یک فعالیت طبیعی و ماجراجویانه، افزایش میزان سوخت و ساز بدن را تحریک می‌کند و به بهبود سیستم قلبی-عروقی کمک می‌کند.
از طرف دیگر، محیط طبیعی کوهستانی با ارامش و آرامش ذهنی همراه است که می‌تواند به کاهش استرس و افزایش روحیه کمک کرده و برنامه ریزی مؤثرتر برای رسیدن به اهداف لاغری را تسهیل نماید. از این رو، کوهنوردی یک راه بسیار موثر و لذت بخش برای کاهش وزن و بهبود وضعیت فیزیکی و روانی است.
فواید کوهنوردی برای قلب
کوهنوردی یک فعالیت ورزشی فوق‌العاده برای سلامتی قلب است. این فعالیت، باعث افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون می‌شود که باعث تقویت عضله قلب می‌گردد. همچنین، صعود و نزول در کوه‌ها نیاز به استفاده از انرژی زیادی دارد که منجر به افزایش توان قلبی و تقویت سیستم قلبی-عروقی می‌شود. این فعالیت باعث کاهش فشار خون و کنترل سطح کلسترول نیز می‌شود که از عوارض مخرب برای قلب جلوگیری می‌کند.
فواید کوهنوردی برای فشار خون
فواید کوهنوردی برای کاهش فشار خون بی بدیل است. در طی کوهنوردی، بدن به میزان زیادی انرژی مصرف می‌کند که باعث افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون می‌شود. این افزایش فعالیت قلبی منجر به تقویت عضله قلبی و بهبود عملکرد سیستم قلبی-عروقی می‌گردد. بنابراین، با انجام کوهنوردی، فشار خون کنترل شده و کاهش می‌یابد. همچنین، فعالیت‌های فیزیکی متنوع در کوهستان، همچون صعود و نزول، منجر به تقویت عضلات و بهبود عملکرد سیستم عروقی می‌شود که باز هم به کاهش فشار خون کمک می‌کند.
فواید کوهنوردی برای عضلات پا
کوهنوردی یک فعالیت ورزشی کامل است که تأثیر بسزایی بر عضلات پا دارد. صعود و نزول در تراسه‌ها و مسیرهای کوهستانی نیازمند استفاده مداوم از عضلات پا است. این فعالیت شامل استفاده از عضلات ران، زانو، ساق، و عضلات پایینی بدن است که باعث تقویت و توسعه این عضلات می‌شود. همچنین، زمینه‌های ناهموار و مختلف کوهستانی نیازمند تعادل و پایداری بالایی است که برای تقویت عضلات پایینی بدن بسیار مؤثر است.
این فعالیت همچنین منجر به افزایش قدرت و استحکام عضلات پا می‌شود و کمک می‌کند تا عضلات بهترین عملکرد خود را داشته باشند. به طور کلی، کوهنوردی به عنوان یک فعالیت ورزشی که تمرکز بیشتری روی عضلات پا دارد، منجر به تقویت و توسعه عضلات پا و بهبود عملکرد آنها می‌شود.
فرق کوهنوردی با کوهپیمایی
در کوهپیمایی، اغلب هدف اصلی رسیدن به قله و لذت بردن از مسیر است. این فعالیت بیشتر به دنبال تجربه فیزیکی و احساسی از ارتفاعات بی‌نظیر و دیدن مناظر زیبای اطراف می‌باشد. در مقابل، کوهنوردی بیشتر بر روی تکنیک‌های فنی و مهارت‌های صعود در محیط‌های مختلف تمرکز دارد. هدف اصلی کوهنوردی انجام فعالیت‌های ورزشی و ماجراجویانه در محیط‌های کوهستانی است.
کوهپیمایی اغلب به عنوان فعالیتی غیرفنی و برای عموم مردم در دسترس تلقی می‌شود. برای این فعالیت، تجهیزات اساسی شامل کفش‌های مناسب، لباس‌های گرم، و آب و غذا می‌باشد. اما کوهنوردی نیازمند مهارت‌های فنی و تجهیزات ویژه‌تر است. کوهنوردان نیاز به تجهیزات ایمنی مانند طناب و کرامپون دارند، همچنین ممکن است نیاز به آموزش‌های خاص برای انجام فعالیت‌های صعود داشته باشند.
برای کوهپیمایی، نیازی به مهارت‌های فنی خاصی نیست و بسیاری از افراد می‌توانند بدون تجربه قبلی در این فعالیت شرکت کنند. اما انجام کوهنوردی نیازمند مهارت‌های فنی و تجربه قبلی است. کسانی که می‌خواهند به عنوان کوهنورد فعالیت کنند، باید آموزش‌های مربوط به فنون کوهنوردی را طی کرده و تجربه کافی در محیط‌های کوهستانی داشته باشند.
بخوانید: فواید صبحانه سالم
کوهنوردی بهتره یا پیاده روی؟
کوهنوردی و پیاده‌روی هر دو فعالیت‌هایی هستند که ارتباط نزدیکی با طبیعت دارند و برای بهبود فیزیکی و روحیه بسیار مفیدند. در کوهنوردی، شما با مواجهه با چالش‌های مختلف مانند صعود از روی صخره‌ها، عبور از آبهای سرد، و مواجهه با شرایط آب و هوایی سخت، تجربه‌ی یک ماجراجویی فرا می‌گیرید. این فعالیت نیازمند تجهیزات و مهارت‌های خاصی است و می‌تواند به شما کمک کند تا خود را به چالش بکشید و مرزهای جسمی و ذهنی خود را ارتقا دهید. به علاوه، فواید کوهنوردی به شما اجازه می‌دهد تا از مناظر طبیعی زیبا و آرامش بخشی که از قله‌های کوهستانی قابل مشاهده است، لذت ببرید.
در مقابل، پیاده‌روی فعالیتی ساده‌تر و آسان‌تر است که به شما این امکان را می‌دهد تا به آرامش طبیعت نزدیک شوید و با گشتن در مسیرهای جاده‌ای یا پیاده‌روهای طبیعی، از فضای باز لذت ببرید. این فعالیت کمتر نیاز به تجهیزات و مهارت‌های خاص دارد و معمولاً به عنوان یک فعالیت تفریحی و سرگرم‌کننده در نظر گرفته می‌شود. پیاده‌روی همچنین به شما اجازه می‌دهد تا به صورت فعال و سلامتی را تحت تأثیر قرار دهید و با تماشای مناظر زیبا و لذت بردن از هوای آزاد، انرژی مثبتی را دریافت کنید. در نهایت، انتخاب بین کوهنوردی و پیاده‌روی بستگی به سلیقه، توانایی فیزیکی، و هدف شخصی شما دارد.
کوهنوردی در شرایط خاص
کوهنوردی در شرایط خاص مخاطرات خودش را دارد. در شرایطی مانند آب و هوای سرد، کوهنوردی می‌تواند به عنوان یک فعالیت مناسب برای تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش تحمل در برابر سرما عمل کند. علاوه بر این، کوهنوردی در شرایط آب و هوای بارانی می‌تواند به عنوان یک فرصت مناسب برای آرامش ذهن و ارتقاء روحیه شناخته شود.
با وجود چالش‌های محیطی و آب و هوایی، افزایش مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مسئله و افزایش اعتماد به نفس از فواید کوهنوردی است. به طور کلی، کوهنوردی در شرایط خاص می‌تواند به عنوان یک فعالیت انگیزشی برای ما عمل کند، همچنین ارتباط نزدیکتر با طبیعت و محیط زیست را برای‌مان فراهم کند.
کوهنوردی با دیسک کمر
ورزش‌هایی که نیاز به حرکت و تنش بالا برای کمر دارند، ممکن است این فشار بر دیسک کمر افزایش دهند و به تداوم و شدت درد کمر منجر شوند. در نتیجه، برخی افراد با دیسک کمر ممکن است در هنگام کوهنوردی با مشکل مواجه شوند یا مشکل‌شان تشدید شود. با این حال با رعایت احتیاط‌های لازم، انتخاب مسیرهای مناسب، استفاده از تجهیزات حمایتی و تمرینات تقویتی، می‌توان از مخاطرات برای افرادی که دچار دیسک کمر هستند، جلوگیری کرد.
تمرینات تقویتی و استقامتی می‌تواند عضلات مرکزی بدن را تقویت کرده و خطرات مرتبط با دیسک کمر را کاهش دهد. شناسایی علائم ناراحتی و درد در ناحیه کمر و پیگیری منظم با پزشک برای درمان مناسب از دیگر نکات حیاتی در کوهنوردی با دیسک کمر می‌باشند.
بخوانید: دیسک کمر کجاست؟
کوهنوردی و زانو درد
درد زانو ممکن است به دلیل مسائل مختلفی ایجاد شود، از جمله: ضعف عضلانی، آرتروزهای مختلف، تاندونیت، آب آوردگی مفاصل و موارد دیگر. این مشکلات ممکن است موقتی باشند و با گذر زمان بهبود یابند، اما بعضی از آنها ممکن است به علت عدم پیگیری مناسب، به دردی مزمن تبدیل شوند و تاثیرات منفی بر زندگی روزمره داشته باشند.
کوهنوردی می‌تواند برای زانوها چالش‌هایی ایجاد کند، زیرا این فعالیت نیازمند حرکت و تنش بالا روی زانوها است. در صعود و فرود، زانوها فشار و تنش‌های متعددی را تحمل می‌کنند که ممکن است منجر به درد و مشکلات مختلف شود. برای پیشگیری از این مشکلات، تمرینات تقویتی و انعطاف‌پذیری زانوها بسیار اهمیت دارد.
استفاده از تجهیزات مناسب مانند کفش‌های مناسب کوهنوردی و زانوبند می‌تواند به کاهش فشار و تنش بر زانوها کمک کند. همچنین، در صورت بروز درد یا مشکل در زانوها، استراحت کافی و مراجعه به متخصص ضروری است.
کوهنوردی در هوای آلوده
برای حفظ سلامتی و بهره‌مندی از فواید کوهنوردی، بهتر است از انجام این فعالیت در ارتفاعات زیر ۳۰۰۰ متر و محیط‌های آلوده شهری اجتناب کنید. به جای آن، برنامه خود را در ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰ متر و دور از محیط‌های آلوده انجام دهید، مثلاً با استفاده از تله‌کابین یا تله‌سیج به ارتفاعات بالاتر بروید و یا با خوردو به مناطق خارج از شهرها بروید و سپس کوهنوردی را شروع کنید.
همچنین، در صورت بروز علائم مشکوکی نظیر سنگینی در قفسه سینه و مشکل در تنفس، فعالیت خود را متوقف کنید و استراحت کنید. افرادی که سابقه بیماری‌های قلبی یا تنفسی دارند، باید از انجام فعالیت‌های کوهنوردی در محیط‌های آلوده شهری خودداری کنند. همچنین، ترجیحاً برای کوهنوردی به مناطقی دور از شهرهای آلوده و با فاصله حداقل ۳۰ کیلومتری از محیط‌های شهری بروید تا از آلودگی هوا کاسته شود.
کوهنوردی در زمستان
کوهنوردی در زمستان می‌تواند یک تجربه هیجان‌انگیز ولی همزمان پرخطر باشد. برای اینکه این تجربه به شکل ایمن و لذت‌بخش باشد و بتوانید از فواید کوهنوردی بهره کامل ببرید، باید از نکات زیر پیروی کرد:
- از رفتن به ارتفاعات تا ۷۲ ساعت پس از بارش برف (ریزش بهمن) خودداری کنید.
- همراه داشتن تجهیزات نجات در زمستان برای گروه‌های کوهنوردی از ملزومات ضروری صعودهای زمستانی است.
- از صعود انفرادی پرهیز کرده و همراه با گروه و افراد مجرب به کوهنوردی بپردازید.
- از لباس‌هایی با رنگ‌های واضح (قرمز، زرد و فسفری) استفاده کنید.
- زمان بندی مناسب جهت به پایان رساندن برنامه قبل از تاریکی هوا (بهترین زمان برای بازگشت ساعت ١٣) داشته باشند.
- به یاد داشته باشید سرما، باد و رطوبت شما را به هیپوترمی(سرمازدگی) نزدیک می‌کنند.
- سرمای طولانی باعث بی‌حسی می‌شود، پس هر چند لحظه یک بار اندام‌های تحتانی، دست و پاهایتان را تکان دهید.
- همراه داشتن مایعات گرم در برنامه‌های زمستانی ضروری است. هر زمان سرما را در داخل بدن‌تان احساس کردید از مایعات گرم استفاده کنید.
- توجه داشته باشید هدف از برنامه کوهپیمایی، سلامتی است پس قرار نیست به هر قیمت که شده به بالا رفتن ادامه بدهید. در بعضی مواقع دیر فرود آمدن، وضعیت یک تیم را بحرانی می‌کند.
- در فصل زمستان و وقتی که بارش برف وجود دارد و یا هوا ابری است خیلی راحت مسیر را گم می‌کنید و رد پاها در برف هم سریع پر شده و ناپدید می‌شوند، پس به هوای رد پا، برنامه کوهنوردی را طولانی نکنید.
- در حوادث، اولین اقدام محافظت مصدوم از باد، سرما و رطوبت باشد و بعد سعی کنید شرایط گرم کردن مصدوم را فراهم کنید.
- اگر در مسیرتان شیب‌های مستعد بهمن قرار داشت، مسیرتان را عوض کنید و یا برنامه را کنسل کنید.
بخوانید: درباره تمرینات فانکشنال
مضرات کوهنوردی
علاوه بر فواید کوهنوردی، این ورزش هم مانند هر فعالیت ورزشی دیگر با معایبی همراه است. این معایب می‌توانند به شرایط مختلفی بستگی داشته باشند و به طور کلی به موارد زیر مربوط می‌شوند:
- مصدومیت: کوهنوردی ممکن است باعث مصدومیت‌های جسمی شود، از جمله خطراتی مانند کمردرد، زانو درد، پیچ خوردگی مچ پا، شکستگی‌ها و غیره.
- بیماری: در محیط‌های کوهستانی، خطر ابتلا به بیماری‌های مختلفی از جمله اختلالات تنفسی، سرماخوردگی، هیپوترمی (سرمازدگی) و مشکلات گوارشی وجود دارد.
- شرایط آب و هوایی: شرایط آب و هوایی در کوهستان متغیر است و ممکن است به سرما، برف، باران، باد شدید و غیره برخورد کنید که می‌تواند بر سلامتی شما تاثیر بگذارد.
- خطرات طبیعی: کوهنوردی ممکن است شامل مواردی مانند سقوط سنگ، لغزش، بوران، ارتفاعات بلند و غیره باشد که می‌تواند خطرات اضافی را به همراه داشته باشد.
به طور کلی، برای بهره‌مندی از فواید کوهنوردی، ایمنی، آمادگی فیزیکی، آگاهی از محیط و شرایط آب و هوایی، استفاده از تجهیزات مناسب و شناخت دقیق از مسیر و محیط از اهمیت بالایی برخوردارند تا مضرات و خطرات آن به حداقل برسد.
دیدگاهتان را بنویسید