ورزش پدل چیست؟

ورزش پدل یکی از ورزش‌هایی است که با ترکیب هیجان، سرگرمی و تعامل اجتماعی، افراد زیادی را به خود جلب کرده است. این ورزش برای هر سن و مهارتی مناسب است، زیرا آموزش آن پیچیده و دسترسی به آن سخت نیست.

این ورزش امکان رقابت و اجرای بازی برای هر دسته سنی و هر سطح مهارتی را فراهم می‌کند. در پدل استراتژی و تدبیر در کنار توانایی بازی اهمیت بسیاری دارند.

پدل به عنوان یکی از پرطرفدارترین ورزش‌های راکتی در جهان، سریعتر از پیش در حال گسترش است و هواداران بیشتری را به خود جذب می‌کند. این ورزش به ویژه در کشورهایی همچون مکزیک، آرژانتین و اسپانیا، از توجه و علاقه‌ی فراوانی برخوردار است. اصطلاحاً می‌توان گفت که پدل، ترکیب هنرمندانه از تنیس، اسکواش و بدمینتون است.

در این مطلب، به بررسی عمیق‌تر ورزش پدل پرداخته و با تجهیزات و قوانین آن آشنا خواهیم شد. اگر شما هم به دنبال اطلاعات بیشتر درباره این ورزش هیجان‌انگیز هستید، با من همراه باشید تا در جاده‌ای به دنیای پر جنب و جوش ورزش پدل قدم بگذاریم.

پدل چیست؟

بشر همچنان در جستجوی پیشرفت است و به دنبال ابداعات جدید می‌گردد. روز به روز، اخباری از تحولات در تمامی حوزه‌های جامعه به گوش می‌رسد و هر روز از ندگی در عصر جدید با روز بعد متفاوت است. ورزش هم به روال تغییرات متعدد و سریع پاسخ می‌دهد و به جلو حرکت می‌کند تا با پیشرفت‌ها همراه باشد.

تحلیل‌گران و تئوریسین‌ها مدت‌ها وقت می‌گذارند تا به طرح‌های تازه دست پیدا کنند و کارشناسان فدراسیون‌های ورزشی نیز به دنبال افزایش جذابیت رشته‌های مختلف هستند. اما اخیراً، توجه به رشته‌های سنتی کمتر شده و بسیاری از افراد از اینکه ورزش جدید ابداع نشده، شکایت دارند.

در این میان، پدل با جذابیت‌های فراوان مدتی است پا به دنیای ورزش گذاشته و گام‌های قدرتمندی در جهت پیشرفت برداشته است. پدل یا پادل (به انگلیسی Padel) یک ورزش راکتی است که بین دو نفر یا دو تیم دونفره در زمینی کاملاً احاطه شده با دیوارهای معمولاً شیشه‌ای بازی می‌شود. این ورزش، تلفیقی از اسکواش و تنیس است و در زمینی به ابعاد ۱۰×۲۰ متر بازی می‌شود.

منشأ این ورزش به مکزیک بازمی‌گردد و به صورت دونفره در زمینی بسته‌تر از زمین تنیس اجرا می‌شود. با امتیازدهی مشابه به تنیس، قوانین، ضربات و تکنیک‌های متفاوتی دارد. توپ‌های استفاده شده در این ورزش شبیه توپ‌های تنیس هستند اما با فشار کمتر. زمین پادل دارای دیواره‌هایی است که می‌توان از آن‌ها در بازی استفاده کرد، مانند روش بازی اسکواش.

با بیش از 25 میلیون بازیکن فعال در بیش از 90 کشور، پادل به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های راکتی حال حاضر جهان تبدیل شده است. ارزش این ورزش به طور تخمینی حدود 2 میلیارد یورو در سال است، که نشان‌دهنده جایگاه و اهمیت آن در دنیای ورزش است.

تاریخچه ورزش پدل

به نظر می‌رشد ورزش پدل (به اسپانیایی: pádel) در آکاپولکو، مکزیک، توسط انریکه کورکوئرا در سال ۱۹۶۹ ابداع شده است. او زمین اسکواش خود را برای ترکیب عناصر تنیس تغییر داد و روشی جدید را به وجود آورد. در آغاز، دیواره‌ها و سطح زمین از بتن بودند که تماشاگران امکان تماشای بازی را نداشتند. اما با گذشت زمان، دیواره‌های شیشه‌ای و چمن مصنوعی جایگزین بتن شدند. ورزش پدل عمدتاً به دلیل اشتیاق دوستان ثروتمند و شناخته شده‌ی کورکوئرا، محبوبیت پیدا کرد.

در اوائل راکت‌های معمولی تنیس برای بازی پدل سنگین بودند. بنابراین، کورکوئرا و دوستانش یک چوب دستی ساحلی را برای بازی انتخاب کردند. در سال ۱۹۷۴ یکی از دوستانش، شاهزاده آلفونسو د هوهنلوه-لانگنبورگ، بازی را به اسپانیا برد؛ در حالی‌که دوست دیگر او، خولیو مندیتنگوی، نقش مهمی در معرفی ورزش پدل به آرژانتین داشت. در هر دو کشور، پدل تا حدی مطرح شد که دومین ورزش محبوب بعد از فوتبال شد.

بسیاری از بازیکنان حرفه‌ای پادل، قبلاً تنیسور بوده‌اند، از جمله بازیکنان سابق تور WTA مانند روبرتا وینچی و لارا آروآبارنا.

ورزش پادل برای دهه‌ها یک ورزش مهم بوده، اما محبوبیت آن در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ به شدت افزایش یافت، زیرا می‌توان آن را در فضای باز بازی کرد و نیازی به تماس فیزیکی ندارد. در حال حاضر، تبدیل زمین‌های تنیس به زمین‌های پادل در حال گسترش است، زیرا این کار برای صاحبان زمین‌های تنیس سودآورتر است. در سال 2023 هزینه ساخت زمین‌های پادل بین ۶۰،۰۰۰ تا ۸۰،۰۰۰ دلار تخمین زده شده است.

با توجه به پیش‌بینی‌های Deloitte، تا سال ۲۰۲۶، تعداد زمین‌های پادل به ۸۴،۰۰۰ زمین خواهد رسید.

بخوانید: ورزش پیلاتس چیست؟

ورزش پدل در ایران

اولین زمین پدل در ایران در باشگاه انقلاب ساخته شد. مجموعه پدل باشگاه انقلاب، که در سال ۹۶ افتتاح شد، در سه زمین دبل و یک زمین سینگل ارائه خدمات می‌دهد. علاوه بر مجموعه انقلاب، مجموعه‌های دیگری همچون پاس تهران، شاهین، آجودانیه و مهام نیز در تهران زمین پدل دارند.

این ورزش نوظهور در ایران در ابتدا زیر نظر فدراسیون اسکواش بود که در سال ۱۴۰۱ به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های فدراسیون تنیس درآمد. تیم ملی پدل آقایان و بانوان ایران در سال‌های اخیر در چندین تورنمنت بین‌المللی شرکت کرده‌اند. از مهم‌ترین دستاوردهای تیم ملی ایران، مقام نایب قهرمانی در مقدماتی قهرمان جهان در مصر است. در مسابقات مصر، تیم ملی بانوان در جایگاه پنجم جدول مقدماتی قهرمانی جهان قرار گرفتند.

همچنین، در تاریخ ۱۸ آذر ۱۴۰۲، محمدرضا گلزار به عنوان عضو جدید هیئت رئیسه انجمن پدل توسط فدراسیون تنیس جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.

فواید ورزش پدل

پدل یکی از ورزش‌هایی است که برای سلامتی و تناسب اندام بسیار مفید است. این ورزش فواید بسیاری از جمله بهبود سلامت قلبی عروقی، تقویت عضلات، افزایش انعطاف پذیری مفاصل، مدیریت وزن، رفاه ذهنی، تعامل اجتماعی، افزایش تمرکز و کاهش استرس را فراهم می‌کند.

در بازی پادل، حرکت مداوم و تغییرات سریع در جهت‌های مختلف، باعث تقویت سیستم قلبی عروقی می‌شود. همچنین، نیاز به واکنش سریع به حرکات توپ و هماهنگی دقیق بین حرکات دست و چشم، رفلکس، چابکی و هماهنگی را بسیار افزایش می‌دهد. نوسانات و حرکات مکرر در پادل به تقویت عضلات در سراسر بدن از جمله پاها، بازوها، عضلات مرکزی و شانه‌ها کمک می‌کند.

علاوه بر این، این ورزش به عنوان یک فرصت برای تعامل اجتماعی و فراهم کردن لحظاتی پر از سرگرمی و لذت، به کاهش استرس و افزایش رفاه ذهنی کمک می‌کند. به طور کلی، ادغام پادل در برنامه ورزشی منظم می‌تواند به سبک زندگی سالم تر و فعال‌تر منجر شود.

قوانین ورزش پدل

ورزش پدل، بازی هیجان‌انگیزی است که می‌توان به دو صورت دو نفره و چهار نفره بازی شود. این بازی دارای قوانینی مشابه با تنیس است، به این صورت که در هر نوبت که توپ به زمین یکی از بازیکنان می‌آید، فرد مقابل اجازه‌ی ضربه‌زدن را دارد و هر گونه خطا با امتیاز برای حریف پایان می‌یابد.

مدت زمان بازی به صورت ست‌های 3 یا 5 می‌باشد و برنده هر ست، کسی است که حداقل 4 امتیاز با دو امتیاز تفاوت با حریف خود را کسب کند. بازیکنی که بتواند زودتر دو یا سه ست را به دست آورد، برنده بازی محسوب می‌شود. در صورت اشتباه در سرویس یا تاخیر 10 دقیقه‌ای هر کدام از بازیکنان، امتیاز بازی به تیم مقابل منتقل می‌شود.

زمین پدل

زمین ورزش پدل یک ترکیب منحصر به فرد از زمین اسکواش و تنیس است که دیوارهای شفاف آن با تورهای فلزی پوشیده شده‌اند.

طبق استانداردهای رسمی فدراسیون بین‌المللی پادل (FIP)، ابعاد استاندارد زمین پادل 20 متر در طول و 10 متر در عرض است، با تلرانس 0.5 درصد مازاد. این مستطیل توسط یک خط به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود و خط سرویس در فاصله‌ای حدود 6.95 متری از تور قرار دارد. طول تور 10 متر است و ارتفاع آن در مرکز 88 سانتی‌متر، و در نقاط لنگر جانبی حداکثر تا 92 سانتی‌متر می‌رسد.

هر دو نیمه‌ی زمین باید از نظر مساحت و نشانه‌گذاری افقی یکسان باشند. تمام خطوط باید عرضی پنج سانتی‌متر داشته باشند. در زمین‌های سرپوشیده، فضای آزاد حداقل 6 متر در بالای سطح زمین باید حفظ شود و هیچ موانعی نباید به این فضا تجاوز کند.

دیوارهای زمین پادل می‌توانند از هر ماده شفاف یا مات (شیشه، آجر، پلکسی) ساخته شوند، به شرطی که یک ریباند منظم به توپ بدهند. همچنین، دیوارها باید رنگ یکنواخت و تک‌رنگ داشته باشند، ترجیحاً سبز، آبی یا قهوه‌ای، اما رنگی متمایز از رنگ سطح زمین داشته باشند. سطح زمین نیز می‌تواند از بتن، سیمان، چوب، مواد مصنوعی یا چمن مصنوعی باشد. هر ماده دیگری را هم می‌توان استفاده کرد، به شرطی که یک ریباند منظم به توپ بدهد.

تجهیزات ورزش پدل

فرقی نمی‌کند که در سطح حرفه‌ای پادل بازی می‌کنید یا به تازگی این ورزش را کشف کرده‌اید، می‌دانید که راکت ابزار اصلی است که برای لذت بردن از بازی به آن نیاز دارید. اما اگر می خواهید بهترین تجربه ممکن را در زمین داشته باشید، راکت تنها چیزی نیست که به آن نیاز دارید. در ادامه، با تجهیزاتی که برای بازی پدل نیاز دارید آشنا می‌شوید:

راکت پدل

مهمترین وسیله‌ای که برای پادل نیاز دارید، راکت پادل است. راکت پادل با سایر انواع راکت در سایر ورزش های راکتی متفاوت است. با این حال، چند عنصر کلیدی وجود دارد که تفاوت را در مقایسه با سایر انواع ورزش های راکتی ایجاد می کند. شکل راکت پادل با تنیس، اسکواش و بدمینتون کاملاً متفاوت است و در واقع بیشتر به شکل راکت تنیس ساحلی شباهت دارد. جدای از آن، راکت معمولاً از فایبرگلاس یا کربن و در برخی موارد ترکیبی از این دو ساخته شده است.

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد این راکت‌ها، صفحه‌های گرافیتی‌شان است که به شکل بیضی طراحی شده و دارای چندین سوراخ با قطرهای مختلف می‌باشند. طول راکت 45/5 سانتی‌متر، عرض 26 سانتی‌متر و ضخامت آن 38 میلیمتر است.

برای حفظ ایمنی و راحتی، این راکت‌ها دارای یک بند هستند که برای بستن دور مچ دست بازیکن استفاده می‌شود. این ویژگی‌ها، همراه با طراحی شکیل و عملکرد برتر، راکت‌ پدل را به ابزاری برجسته در دنیای ورزش تبدیل کرده‌اند.

بخوانید: فواید دویدن

توپ پدل

توپ‌های ورزش پدل از جمله تجهیزات ضروری برای شروع بازی هستند. این توپ‌ها شباهت زیادی به توپ‌های تنیس دارند، اما کمی کوچکتر هستند و جهش متفاوتی دارند. یک تفاوت مهم بین توپ پادل و توپ تنیس، فشار داخلی آنهاست. فشار یک توپ تنیس کاملاً جدید حدود 14 psi است، در حالی که فشار یک توپ پادل کاملاً جدید فقط حدود 11 psi است.

توپ‌ها معمولاً از لاستیک و نمد ساخته می‌شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به اندازه کافی مقاومت داشته باشند تا در برابر بازی سریع و شدید و همچنین سطحی که توپ‌ها روی آنها حرکت می‌کنند، دوام بیاورند. هنگام انتخاب توپ‌های پادل، کیفیت و دوام آنها بسیار مهم است. توپ‌های ارزان‌تر نسبت به توپ‌هایی که در محدوده قیمتی بالاتری قرار دارند، عمر کوتاه‌تری دارند و جهش ثابت کمتری دارند.

همچنین، نوع سطحی که روی آن بازی می‌کنید نیز بر انتخاب توپ پادل مناسب تأثیر می‌گذارد. سطوح زمین بیرونی و سرپوشیده ممکن است متفاوت باشند، که برای مقابله با سایش و جهش، انتخاب توپ مناسب بسیار اساسی است.

توپ پادل نسبت به توپ‌های تنیس، اندکی کوچکتر و سبک‌تر است. یک توپ پادل استاندارد تقریباً 6.35 سانتی‌متر (2.5 اینچ) قطر و حدود 56 گرم وزن دارد، در حالی که قطر توپ تنیس حدود 6.67 سانتی‌متر (2.63 اینچ) و وزن آن بین 56 تا 59 گرم است.

اندازه کوچکتر توپ پادل باعث می‌شود که بازی با سرعت بیشتری انجام شود. این امر نیازمندی به واکنش سریع‌تر از بازیکنان است و آنها را وادار به تطبیق ضربات خود با سرعت توپ می‌کند. وزن سبک‌تر توپ پادل نیز باعث افزایش سرعت آن می‌شود و تولید نیرو و چرخش آن را آسان‌تر می‌کند. همچنین، توپ‌های پادل از بافت خشن‌تری برخوردارند، این بافت بر گرفتن سطح زمین و پرش آنها تأثیر می‌گذارد.

کفش پدل

توجه به تناسب کفش با پاهای شما امری حیاتی است که بر چابکی و حرکات سریع شما تأثیرگذار است. هر فرد با پاهای مختلف به دنیا می‌آید که عرض و طول آن‌ها متفاوت است.

کفش‌های ورزش پادل به طور ویژه برای این ورزش طراحی شده‌اند و می‌توانند در بهبود عملکرد شما در زمین مؤثر باشند. این کفش‌ها شباهت زیادی به کفش‌های تنیس دارند، اما تفاوت‌های مهمی نیز وجود دارد. آنها معمولاً سبک‌تر و انعطاف‌پذیرتر از کفش‌های تنیس هستند که این امکان را به شما می‌دهند تا در زمین مانور بهتری داشته باشید.

انتخاب کفش پادل باید براساس عواملی مانند راحتی، پشتیبانی و جذب تمرکز کند. همچنین، اگر از صدمات اساسی رنج نمی‌برید و نیازی به پیشگیری از آنها ندارید، به دنبال کفشی با انعطاف‌پذیری و سبکی بیشتر باشید. این نکته قابل توجه است که اغلب بازیکنان نخبه از کفش‌های سبک تر برای مسابقات و از کفش‌های محکم‌تر و حمایت کننده تر برای جلسات تمرین روزانه استفاده می‌کنند.

بخوانید: تمرینات فانکشنال چیست؟

تفاوت پدل و اسکواش

اسکواش یک ورزش قدیمی است که در قرن هجدهم در بریتانیا ابداع شده است، اما پدل ورزشی مدرن‌تر، در سال ۱۹۶۹ توسط تاجر مکزیکی انریکه کورکوئرا به وجود آمد. در مقایسه، تفاوت‌های مشخصی در ابعاد زمین، تجهیزات، و رویه بازی این دو ورزش وجود دارد.

زمین پادل بزرگ‌تر و دارای دیوارهای شیشه‌ای در چهار طرف است، در حالی که زمین‌های اسکواش ابعاد کوچک‌تری دارند و بازیکنان روبروی یک دیوار و در مجاورت یکدیگر بازی می‌کنند.

برای مثال، طول زمین پادل 20 متر و عرض آن 10 متر است. از سوی دیگر، زمین اسکواش انفرادی به طول 9.75 متر و عرض 6.4 متر است. زمین اسکواش دونفره بزرگتر است و 13.72 متر طول و 7.62 متر عرض دارد.

در نگاه اول، راکت اسکواش بسیار شبیه راکت تنیس به نظر می رسد، اما راکت پادل کوچکتر و به راحتی قابل تمایز هستند.

در اسکواش بازیکنان، اعم از انفرادی یا دو نفره، همگی در یک سمت زمین و مجاور یکدیگر قرار دارند و توپ را به سمت دیوار جلویی سرو می کنند. اما در پدل، بازیکنان توپ خود را از روی تور برای حریف سرو می‌کنند. هم در اسکواش و هم در پادل دیوارها به عنوان بخشی از بازی هستند. بازیکنانی که با ورزش اسکواش آشنایی دارند، به دلیل وجود این عنصر می‌توانند راحت تر با پادل سازگار شوند.

استراتژی بازی در هر دو ورزش نیز متفاوت است. ورزش پدل شامل ترکیبی از قدرت و ظرافت است، در حالی که اسکواش بیشتر به چابکی و رفلکس سریع وابسته است. هر دو ورزش در سراسر جهان طرفداران خود را دارند اما پادل، به خصوص در اروپا و آمریکای لاتین، و اسکواش در کشورهایی مانند بریتانیا، مصر و پاکستان، محبوب‌تر هستند.

بخوانید: ورزش تنیس چیست؟

تفاوت پدل و تنیس

پدل که از مکزیک سرچشمه گرفته و در اروپا محبوبیت پیدا کرده، بعضا با تنیس اشتباه گرفته می‌شود.

توپ‌های پادل کمی کوچکتر و سبک‌تر از توپ‌های تنیس هستند. یک توپ پادل استاندارد تقریباً 6.35 سانتی متر (2.5 اینچ) قطر و حدود 56 گرم وزن دارد، در حالی که توپ تنیس در حدود 6.67 سانتی متر (2.63 اینچ) قطر دارد و وزن آن بین 56 تا 59 گرم است.

اندازه کوچکتر توپ پدل باعث می‌شود که سرعت و گیم‌پلی سریع‌تری داشته باشید، در حالی که توپ تنیس کمی بزرگتر و سنگین‌تر است که بازیکنان فرصت بیشتری برای واکنش و تنظیم ضربات خود می‌دهد.

زمین‌های ورزش پدل معمولاً 20 متر طول و 10 متر عرض دارند، در حالی که زمین‌های تنیس 23 متر طول و 11 متر عرض دارند. زمین‌های پددل دارای دیوارهایی هستند که به کلیت بازی کمک می‌کنند، در حالی که در تنیس اینطور نیست.

به دلیل ماهیت ساده‌تر پدل، بازی پادل بسیار آسان‌تر از تنیس است. قوانین ورزش پدل در مقایسه با قوانین تنیس کمی سختگیرانه‌تر هستند، اما روش امتیازگیری هر دو یکسان است.