تمرینات ایزو اینرشیال یا تمرینات فلای ویل چیست و چه مزایای نسبت به تمرینات سنتی دارد؟

تمرینات ایزو اینرشیال یا فلای ویل سبک جدیدی از ورزش در دنیای امروز است. در این روش تمرینی به دستگاه‌ها و وزنه‌های متعدد و سنگین و حجیم نیازی ندارید و انجام تمام تمرینات بوسیله دستگاهی سبک و پرتابل میسر می‌شود.

این دستگاه یک مولتی جیم کاربردی است که براساس مقاومت در برابر گردش دیسک یا فلای ویل صورت می‌گیرد و به واسطه نوع انقباض عضلانی متفاوتش نتایج به مراتب بهتری نسبت به روش‌های سنتی بروز می‌دهد.

جاذبه در مقابل اینرسی

در وزنه برداری‌های سنتی مانند تمرین با دمبل یا هالتر، شما باید به جاذبه غلبه کنید تا بتوانید وزنه را بلند کنید و مقاومت بر اساس وزنه همیشه ثابت است برای مثال ۱۰ کیلوگرم دمبل که تقریبا ۱۰۰ نیوتن است.

اما با فلای ویل شما مقاومت متغییر دارید بدون آن که بر خلاف جهت جاذبه وزنه ایی را بلند کرده باشید. در عوض به دیسک شتاب می‌دهید و در مقابل نیروی اینرسی فلای ویل مقاومت می‌کنید نه در مقابل حجم آن.

تاریخچه تمرینات ایزواینرشیال

در طول مسافرت‌های طولانی مدت در فضا با توجه به عدم وجود نیروی جاذبه، مشکل آتروفی سیستم عضلانی و اسکلتی برای فضانوردان بوجود می‌آمد. برای همین در اواخر دهه هشتاد محققان به دنبال چاره کار رفتند.

مطالعات و تحقیقات انجام شده در مورد راه حلی که منجر به تقویت عضلات فضانوردان شود در عمل باعث ایجاد یک وسیلهٔ مکانیکی گردان شد که از انرژی دورانی بهره می‌برد.

تفاوت تمرینات ایزو اینرشیال با تمرینات سنتی

این فناوری بر پایه اینرسی دورانی (Inertial Base) دیسک با جرم و شعاع‌های مختلف بوده و با روش‌های تمرینی سنتی که بر مبنای جاذبه (Gravity Base) بوده، کاملا متفاوت است.

در این فناوری برخلاف روش‌های قدیمی، نیاز به استفاده از وزنه‌های سنگین و متنوع و صرف زمان زیاد جهت تغییر آنها نمی‌باشد. با استفاده از این دستگاه شما می‌توانید به راحتی تمرینات اکسنتریک را انجام داده و شاهد افزایش حجم و قدرت عضلات خود در مدت زمان کوتاه باشید.

اما در تمرینات سنتی رسیدن به اضافه بار اکسنتریک در حالت معمول تمرین غیر ممکن است. در صورتی که در تمرین با فناوری ایزو اینرشال می‌توانید به اضافه بار اکسنتریک با ایمنی بالا دست پیدا کنید.